Hi,

Tá ceist eile agam, muna mhiste libh é a freagra dom.

Cad í an Ghaeilge ceart ar an abairt "I'm doing it".
Deirimse "Tá mé á dhéanamh" no "Tá sé á dhéanamh agam".
An bhfuil sé ceart a rá "Tá mé ag déanamh é"?

Chuardaigh mé sa chorpas (http://corpas.focloir.ie/) agus tá giota as Foinnse:
"Samplaí de cheartúsáid na Teanga : ' Beidh mé á dhéanamh ' ( in ionad ' Beidh mé ag déanamh é ' ) "

Mar sin, ceapaim go bhfuil "Tá mé ag déanamh é" mí-cheart?

Bíochas,
Cormac.

quote:

An bhfuil sé ceart a rá "Tá mé ag déanamh é"?

Ní dóigh liom é.

Go raibh maith agat arís Aonghus.

Má deireann tú "Tá mé á dhéanamh" bí cinnte go bhfuil tú ag tagairt do rud firinscneach mar shampla 'an níochán'.

Más rud baininscneach atá i gceist "á déanamh" a bheidh in úsáid.

If it is a pronoun which is the direct object of the verb you cannot use the form:

Tá mé ag déanamh é. x
Tá sé ag bualadh mé. x
Tá siad ag ól iad. x

The correct forms are:

Tá mé á dhéanamh.
Tá sé do mo bhualadh.
Tá siad á n-ól.

Wonderfully sophisticated language, eh?

Of course, in the case of nouns it is different:

Tá mé ag déanamh an dinnéir. (Tuiseal ginideach)
Tá sé ag bualadh an bhuachalla. "
Tá siad ag ól na mbeoracha. "



Enough for now.

What's the difference between:

Tá sé á dhéanamh agam.
and
Táim á dhéanamh.

Also, why is it "do mo" in the sentence that Ormondo posted?

"Tá sé do mo bhualadh."

I can't remember where I came across this, but I think I once read somewhere that it is actually "am" which is short for "ag mo"

Tá sé am bhualadh.

Does anyone know anything about this?

Tá sé á dhéanamh agam.
and
Táim á dhéanamh.

Passive voice:
Tá sé á dhéanamh agam = It is being done by me.
Active voice:
Táim á dhéanamh = I am doing it.


"Tá sé do mo bhualadh." vs. "Tá sé am bhualadh."

There was some mixing of ag and do in these constructions. In former times, ag was used in active voice, but do in passive voice, if I remember correctly.
But today both are mixed.
In Connacht and Standard you find "do mo", "do do" (but they are pronounced like 'go mo', 'go do', by the way)
In Ulster you find "ag mo", "ag do"
In Munster you can find forms as "am" (< ag mo), "ad" (< ag do).

So: "Tá sé do mo bhualadh." is Connacht Irish
"Tá sé am bhualadh." is Munster Irish
"Tá sé ag mo bhualadh." is Ulster Irish.

Thanks for helping me out with that Lars!

It's interesting that the spelling is "do mo" and "do do" in Connacht and Standard, but they are not pronounced like they are spelled.

Yikes, I wonder how many other words have spellings that don't match the actual pronunciation

deartháir and deirfiúr come to mind …

quote:

Tá mé ag déanamh é. x
Tá sé ag bualadh mé. x
Tá siad ag ól iad. x

An bhfuil sé ceart no nach bhfuil? An bhfuil ceantracha Gaeltachta ann, ina measann an pobal go bhfuil sin ceart?

Ní dóigh liom é. Tá mé beagnach cinnte gur foghlaimeoirí amháin a deir a leithéid.

Chualaidh mise cainteoiri duchais a raidht sin. Nil's agam an ndeireann siad é sin go minic no ab é meancog é nach ndéarfadh siad arist. Chaithfi taighde a dhéanamh air sin.
Deirtear "ta mee jannoo eh" i Manainnis so b'fhéidir gur éabhloid nadurtha ata ann (gidh nach maith liom é).

Dála an scéil tá 'tá mé ag déanamh" sa chiall 'is dóigh liom' cloiste agam. Sílim gur le hUltaigh a bhaineann an nath sin.

Ní sin a bhí i gceist agam, cha rabh mé ach a' tabhairt sompla do na rudaí a deirtear i Manainnis.
Ar an dóigh chéarna deireann siad "ta mee gee eh" (tá mé á ithe), "ta mee screeu eh" (tá mé á scríobh) srl.

In Ultaibh deirtear "tá mé 'déanamh go..." + briathar.
Ní dóigh liom go ndeirtear "tá mé ag déanamh é" le "is dóigh liom é" a ráidht. Go dtí seo, char chualaidh mise "tá mé ag déanamh" ach le "go + briathar" ina dhiaidh, so chan úsáidtear an dá rud ar an dóigh chéarna.

Ní raibh mé ag maíomh gurab ionann an úsáid, ní raibh ann ach gur chuala mé é - sa chaoi a léiríonn tú é.

Mar a deir tú, bheadh taighde de dhíth maidir le
"Tá mé ag [briathar] [forainm]"
a bheith ag cainteoirí dúchais.

Tá sé cloiste agam; ach ag cainteoirí a bhí sách lag amháin a chualas é.

If my memory serves me correctly, maybe only in Munster, after a word which ends in a 'strong' vowel, many consonnants are aspirated in speech, but not in writing, hence 'Dia duit' is pronounced 'Dia dhuit'.
The same it seems also can happen to 'do', which then degrades to 'a'.
Come back Shán, all is forgiven!

The pronunciation "dhuit" after "Dia" -- "Dia dhuit" -- was mentioned here before and explained by Carmannach. I think it occurs frequently all over in speech but is not written unfortunately in An Caighdeán Oifigiúil.

If teachers are teaching "Dia duit" instead of "Dia dhuit" etc it is no wonder children can't bring Irish further than the classroom.

Does anyone know if it is mentioned or explained in Graiméar Gaeilge na mBráithre Críostaí?

Cinnte go bhfuil 'tá mé ag déanamh' in úsáid sa chiall 'is dóigh liom' ag na hUltaigh! mé féin duine acu, úsáidaim sin go minic - ' tá mé ag déanamh go.... '

bíonn 'tá mé ag déanamh anois é' in úsáid againn fosta

quote:

bíonn 'tá mé ag déanamh anois é' in úsáid againn fosta

agus cad é a chiallas sé? I'm doing/making it now?

quote:

'tá mé ag déanamh anois é'

Níor chuala mé ráite ar an mbealach sin fós é.

Tá mé á dhéanamh [anois] - I am doing it [now].
Tá mé ag déanamh .... [rud éicint/ainmfhocal]
e.g.
Tá mé ag déanamh staidéar.
Tá mé ag déanamh cáca.

Táim ag déanamh nach raibh ach leath an chirt ag rud ar bith!

Sé atá á dhéanamh anois agam ná iarracht tuirse a chuir orm féin chun go rachaidh mé a luí. Táim ag déanamh go bhfuil ag éirí liom!

Tá mé ag déanamh anois é - I'm doing it now

muna bhfuil sé cloiste agaibh, seans gur rud a tháinig amach as an ghaelscolaíocht - ach tá mé cinnte go mbíonn sé in úsáid fiú muna bhfuil sé ceart ó thaobh gramadach de ( seans mhaith nach bhfuil)

Níl sé ceart ó thaobh gramadaí de.

"Tá sé á dhéanamh anois agam"

nó leagan mar é a bheadh ceart.

http://www.potafocal.com/Metasearch.aspx?Text=%C3%A1&GotoID=focloirbeag

ag + ainm bhriathair + é/í -> á + ainm bhriathair