Seo é dán go scríobh me as canúint Mumhan, go dhein mé é chomh maith agus a thig liom:

"I m'Uaigneas"

Ón lá a fhuaireas bás,
Go dtí an lá a dtucfair domsa,
Ní chonac na leithidí díotsa,
I m'Uaigneas anseo fé lathair,
I measc na scamaill mín.

Gach lá, Cím ort,
Ag caitheamh do dheoirí,
Do m'aistear ó dtalamh go m'Uaigneas,
Is do dheoirí, an uisce buairteach,
A chuireann tú ar mo bhrón.

Is fuath liomsa a ghortú ort,
Mar atá tú i d'Uaigneas féin,
De bharr m'imeacht bhuait,
Ar an lá a thugas mo chuimhne deireanach duitsa,
Duitsa a choinneáil go dtí an lá a dtucfair domsa.

Ba brea liom a caint leatsa,
I do chodlath,
Nó níos fearr fós, i do bhrionglóidí,
Ach, is fúsa a rá ná a dheanamh,
Mar a fhánaim duitsa i m'Uaigneas...

Os stór.

Cad a cheapeann sibh?

(Message edited by seamás91 on February 17, 2010)

Maith an fear!

Caithfead a rá go bhfuil meancóg beagán sa dan seo. Ach go raibh maith agat a hOrmondo.

Cúpla rud beag, mar a deirir.
An bhfuil a fhios agat go mbím ag lorg ábhair do An Gael? www.angaelmagazine.com

Cén saghas ábhair?