Tá mé ag lorg Caoine a d'fhoghlaim mé na cianta ó shin nuair a bhí mé im scoláire sa bhunscoil (agus a rinne mé dearmad air freisin!). Thosaigh sé:

Nach mairg dhom ad éis
A leanbhán mo chléibh,
nach ndeacaigh mé ar teitheadh leat....."

Máthair ag caoine a linbh ar dúnmharaíodh an t-ábhar.

Rinne mé géirchuardú ar an idirlíon, ach gan toradh ar bith. Dá bhrí sin, bheinn an-bhuíoch dá bhféadfaí mé a dhíriú ina threo, nó an téacs a sholáthrú dom anseo.

GRMMA

Nac mairg dhom ad' éis!
A leanbáin na gcraobh,
Nach ndeacha mé ar teitheadh leat,
A leanbáin mo chléibh.
Nuair a tháinig siad go ndíth
Uch! nár nocht mé mo chlí,
I ndúil go maothfainn iad,
A leanbáin mo chléibh.

Bhí aoibh ort le do namhaid,
A leanbáin na gcraobh,
Bhí aoibh ort le do mháthair,
A leanbáin mo chléibh.
Is cuimhin liom do gháire
Nuair a stialladh ó mo lámha thú,
D'ainneoin do cháile-se,
A leanbáin mo chléibh.

Cá ndeachaigh ár gcairde,
A leanbáin na gcraobh?
Táid ina luí gan aird,
A leanbáin mo chléibh.
Táid uile san uaigh --
Na curaidh calma cruaidh--
Dhéanfadh ár ar an tsluaigh dhuit,
A leanbáin mo chléibh.

Tholl siad do lársa,
A leanbáin mo chléibh.
Is tú in mo lámha,
A leanbáin na gcraobh!
Do goineadh mo chlí,
Óir do chuaigh an gath go ndíth,
Is do ling fuil mo chroí,
A leanbáin mo chléibh.

Do chonaiceas do dhaorphian,
A leanbáin na gcraobh,
Ní aithrisim mo phian,
A leanbáin mo chléibh.
Do throid mise leo,
Níor shuim liom mo bheo,
Thoghfainn bás san ghleo,
A leanbáin mo chléibh.

Do cheangail siad le crann mé,
A leanbáin na gcraobh,
Ionas go bhfeicinnse d'anchruth,
A leanbáin mo chléibh.
Bhí tú ar bharr an phíce,
Is do chuala mé do chaí-se
Is do réab sin mo chroí-se,
A leanbáin mo chléibh.

Peadar Ó Doirnín a scríobh. Fuaireas as Filíocht na nGael é cnuasach dántá le Pádraig Ó Canainn a foilsíodh 1940 agus ar "caighdeánaíodh" 1958

A Léitheoir, tá mé thar a bheith buíoch díot! GRMMA!